به گزارش اگزیم نیوز به نقل از روابط عمومی مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی، دفتر مطالعات اقتصادی این مرکز با بیان این مطلب که قوانین و مقررات دست و پاگیر همواره در اظهارنظرهای سیاستگذاران و فعالان بخش خصوصی در زمره مهمترین موانع در گسترش تولید ملی و توسعه اقتصادی شمرده می شود؛ افزود: با این وصف در اینکه چه مقرراتی واجد وصف دست و پاگیر بودن محسوب می شوند ، اشتراک نظری وجود ندارد و کمتر تاملی صورت گرفته است.
در این گزارش، در بخش نخست، مفهوم مقررات دست و پاگیر با استفاده از ادبیات راجع به «مقرراتگذاری» به ویژه در خصوص «بار مقررات» و سنجش و ضرورت متناسب سازی یا کاهش آن برای کسب و کارها، تبیین شده است. در این بخش، معنای موسع از مقررات دست و پاگیر، یعنی تشریفات زائد اداری، کاغذ بازی ، یا مقرراتی که اجرای آنها مستلزم هزینه های غیر قابل پیش بینی و غیرمعقول برای کسب و کارها و احیانا توزیع ناعادلانه رانت هاست ، مد نظر قرار گرفته است.
در بخش دوم ، آسیب های نظام مقرراتی دست و پاگیر، به ویژه برای کسب و کارها، مورد بررسی قرار گرفته است؛ از جمله این آسیب ها عبارتند از : مواجه شدن مقررات تحمیلی و صوری برای اجرا با موانع بسیار، ایجاد انگیزه برای روی آوردن فعالان اقتصادی به سمت اقتصاد غیررسمی ، افول ارزش قانون و قانونمداری و به بار آوردن آسیب های قابل توجه برای کسب و کارها و به طور کلی محیط اقتصادی.
در بخش سوم و پایانی، دلایل شکل گیری نظام مقرراتی دست و پاگیر تبیین شده است؛ آنچه در این بخش بر آن تاکید شده است، دلایلی است که سبب خواهد شد قانونگذار به تصویب قوانین جدید و یا اصلاح مکرر و زودهنگام قوانین پیشین بپردازد و بدین ترتیب فعالان اقتصادی را با فضای مبهم و غیرقابل پیش بینی مواجه سازد. این دلایل در دو عنوان کلی به این شرح دسته بندی شده است: نخست : وضعیت بحرانی یا استثنایی و دوم: مقرراتگذاری غیراصولی.